Ik merk dat er heel veel angst in mijn lichaam zit. Niet alleen de angst om te hervallen, want die zal er altijd zijn, maar ook een andere vorm van angst. Het heeft even geduurd voor ik kon plaatsen welke angst het is, maar door te mediteren en te wandelen kwam ik er plots bij. Ik heb zoveel pijn gekend het laatste anderhalf jaar dat ik mezelf daar wil voor behoeden. Ik ben doodsbang om opnieuw door die pijn te moeten. De pijn van het falen met mijn zaak. Het was niet falen, maar het moeten opgeven door kanker. Het is zeer onrechtvaardig. Het is een pijn waar ik zelf helemaal geen oorzaak aan had en dat maakt het zo moeilijk om te plaatsen. De pijn die ik mijn kinderen heb aangedaan door ziek te worden. Het is een pijn waar je je kinderen wilt voor behoeden. Je wilt als moeder niet dat je kinderen zien hoeveel pijn er is in je leven op een zeker moment. De pijn die ik mijn partner, mijn familie, ouders, broer en zus hadden door mijn ziekte. De pijn door het verlies van mezelf. Ik ben niet alleen mijn haar en een borst verloren, maar ook mijn zelfbeeld. Als ik in de spiegel kijk, kan ik op dit moment niet zeggen dat ik mezelf mooi vind. En dan is er nog de constante fysieke pijn waar ik moet mee leren leven. Daar heb ik niet voor gekozen. Maar het is er wel. Bijwerkingen van … Er wordt nog te weinig stil gestaan bij wat chemo en andere medicatie als gevolg heeft in je hele lichaam? Je hersenen werken anders, je maag en darmen zijn anders, mijn gewrichten blokkeren, …
Deze angst opnieuw daardoor te moeten houdt me tegen om verder te gaan. Ik ben bang om opnieuw een zaak uit de grond te stampen omdat er altijd een kans bestaat dat het niet zou lukken door omstandigheden. Ik wil niet nog eens zo de grond in geboord worden door het leven. Dat ik opnieuw zou moeten opgeven en mijn investering (niet alleen financieel) en mijn energie weer zie verdampen. Ik wil niet meer de optimist zijn die iedereen zijn kar trekt en altijd zegt dat het wel goed komt, want dat is niet altijd zo. Met mijn zaak komt het niet meer goed. Die investering zie ik niet meer terug en dat doet pijn. Fysiek ben ik anders en dat komt niet meer terug. Maar het is vooral de pijn waar ik bang voor ben. Angst om terug door die pijn van onrechtvaardigheid te moeten.
Angst is een slechte raadgever en het is angst die me soms tegen houdt om verder te durven gaan. Dan krijg je van je zoon een instagram reel en besef je dat het kan. Opnieuw beginnen en er weer voor gaan.
