Ik ging met mijn lieve mama op stap. Een heerlijke dag samen. Genieten, lachen en soms ook wel uit onze comfortzone. Lunchen deden we samen met de oudste zoon. 3 generaties aan tafel. Zo gezellig.
Mama zat naast de zoon en ik kon ze observeren. De liefde stroomde uit hun contact. Het was zo mooi om te zien. En dan keek ik naar de gezichten.
Lijntjes in mijn mama haar gezicht; levenslijntjes en zorglijntjes. Meer dan vroeger en dan voel ik me altijd even schuldig. Er zitten lijntjes van zorgen om haar dochter erbij. De dochter die het even heel moeilijk heeft gehad. Ik weet dat schuldgevoel geen zin heeft, maar dan denk ik; “als ik nu niet ziek zou zijn
geweest, zouden de lijntjes dan minder zijn?” Ik kan het niet zeggen, want iedereen heeft zorglijntjes. Bij de ene al wat meer dan de andere. Gelukkig zijn er ook veel levenslijntjes. Lijntjes van een leven dat heerlijk geleefd is en nog elke dag mag geleefd worden. Welke lijntjes overheersen kan ik niet zeggen. Dat kan alleen zij voelen.
Dan kijk ik naar mijn zoon en zie geen zorglijntjes en nog maar enkele levenslijntjes. Dat 18-jarige mannelijke lijf heeft ergens nog wat kinderlijke onschuld die de lijntjes van zorgen nog van zich kan afschudden. “Alles komt goed”, daar gelooft hij keihard in en dat is eigenlijk ook zo.
´S avonds kijk ik naar mezelf in de spiegel en zie ook lijntjes. Ervaringen en zorglijntjes wisselen mekaar af. Ik kijk of ik kan zien welke de zorglijntjes zijn en welke de ervaringslijntjes. Maar ik weet het niet. Wel voel ik dat de levenslijntjes mogen overheersen. Ervaringslijntjes met hier en daar eens wat zorgen, maar ook dat zijn eigenlijk ervaringen. Deze ervaringen maken ons leven rijker.
Als ik dan even terug kijk naar mijn lieve Moeke die al enkele jaren is gestorven, maar oud mocht worden. Zij had heel veel lijntjes. Ik weet dat als ik haar zou vragen welke lijntjes het zijn dat ze zou antwoorden dat het niet uitmaakt. Want alles wat je mee maakt zorgt voor ervaringen. Deze geven lijntjes.
Ik wil graag oud worden. Niet met een gaaf instagram filter gezicht, maar met ervaringslijntjes. De lijntjes die tonen dat er een heel leven is geleefd.
