Ik krijg heel vaak de vraag of ziek zijn mij heeft veranderd?
Mijn antwoord is dan altijd volmondig; "ja, natuurlijk. Ik geniet meer van de dingen, ik maak me minder zorgen in alles wat er in de buitenwereld gebeurt." en dat klopt, maar tegelijkertijd wil ik antwoorden; "nee, natuurlijk niet. Ik geniet nog altijd van alles, ik maak me nog altijd geen zorgen in de dagelijkse sleur."
Eigenlijk ben ik niet veranderd. Ik was vorige week gaan eten met mijn mama en haar vriendinnen en een jeugdvriendin van me die ik al heel lang niet meer had gezien. Via onze mama's en sociale media hadden we wel sporadisch contact. Het was super gezellig. Er was gewoon tijd tekort om bij te praten. Ze stelde me ook de vraag of ik was veranderd door ziek te zijn. Ik antwoordde zoals ik hier boven beschreef. Ja, ik ben anders. Tegelijkertijd hadden we het over onze blauwdruk die al het ware vast ligt en die onveranderd blijft. Is dat zo of niet?
Na onze lunch zat ik in de auto, mega vrolijk, mee te zingen met de muziek als de 10-jarige die we samen waren geweest. Mijn vriendin en haar mama zijn niet veranderd. Ze zijn nog altijd dezelfde mensen die al veel hebben mee gemaakt, want het leven is niet altijd mild. Samen waren we weer de 10 jarige meiden op verkenning in een grote wereld onder de vleugels van onze mama's. Dat is niet veranderd en zal ook niet anders worden. Zij is wie ze is en ik ben wie ik ben. Dat ligt al vast bij onze geboorte.
Onze blauwdruk ligt vast. Dat voel ik en dat weet ik eigenlijk ook. Door veel met astrologie bezig te zijn de laatste maanden, ben ik daar nog meer van overtuigd. Kunnen we dan niet veranderen? Natuurlijk wel, het leven heeft een grote impact op wie we zijn. We maken dingen mee, we leren onszelf beter kennen en we leren omgaan met alles wat er gebeurt. Onze kantjes die we hebben worden op zo'n momenten uitvergroot en dat maakt dat we anders naar de dingen gaan kijken en dus ook veranderen. Ik ben altijd iemand geweest die houdt van het leven en er ook van geniet. Ik hou van mensen en ben altijd geboeid door wat hun drijft. Ziek zijn heeft daar eigenlijk niets aan veranderd, maar heeft dat wel uitvergroot. Ik wil nog meer genieten, nog meer reizen en nog meer bezig zijn met mensen. Dus eigenlijk ben ik anders, maar ook weer niet.
Ergens ben ik nog altijd die 10-jarige meid op verkenning in de wereld met haar vriendinnen onder de vleugels van mijn thuishaven.
