Deze week een hele week skiën met mijn nest. Heerlijk om alle 5 samen te zijn nadat de oudste 6 maanden aan de overkant van de oceaan heeft gewoond. Het was zalig, de zon scheen en de sneeuw was best ok. Ik was trots op mezelf omdat ik eindelijk weer een hele dag op skis stond en dat ik voelde dat mijn lichaam toch weer wat meer mee kan. Dat doet deugd. De durf is er ook terug en het was heerlijk om met de kids de diepsneeuw in te gaan en weer zalige snelheden te halen. Yep, ik ben soms een adrenaline junkie.
Dan zag ik gisteravond een filmpje van mezelf en het was vreselijk. Mijn lichaam is zo veranderd dat ik het heel moeilijk vind om me zo te aanvaarden. Ik ben bijna 10kg zwaarder geworden. Het is uit noodzaak een nieuwe skibroek geworden en toen ik dat filmpje zag begon ik gewoon te huilen. Ik barst uit mijn skijas en die broek is vreselijk om te zien. Zelfliefde was echt ver te zoeken.
Het is verdomme hard om in de spiegel te kijken en mezelf weer mooi te vinden. Mijn haar is een gigantische bos krullen met een kuif en past niet bij me. Ik moet leven met 1 borst en een gigantisch litteken. Door de anti hormoontherapie ben ik gedwongen in de menopauze en dat heeft zo zijn gevolgen. Hello kilo's, warmteopwellingen, gewrichtspijnen, andere huid enz...
Ik weet dat ik dankbaar moet zijn, want ik ben kankervrij en ik kan reizen, veel reizen en genieten, maar toch ...
Dat zelfbeeld zal nooit meer hetzelfde zijn, de littekens zullen blijven, de kilo's waarschijnlijk ook, want sporten doe ik, gezond eten enz... doe ik al heel mijn leven. Toevallig las ik een artikel in Knack over een mode influencer die door hetzelfde gaat en ze schreef dat ze enkel nog zwart draagt omdat ze rouwt. Ze rouwt om wie ze was en dat is weg, kwijt en komt niet meer terug.
Zelfliefde is moeilijk als er zoveel in 1 keer veranderd en als je daar geen keuze in hebt. We kunnen als mens veel dragen en we staan snel terug rechtop, maar de yin yang van het leven is de ene dag gemakkelijker te aanvaarden dan de andere.
En dat filmpje bekijk ik niet meer, ondanks dat ik best trots ben op mijn skistijl in de diepsneeuw. De foto is mijn skikampioen waar ik mega trots op ben, want ondanks de highs en de lows staat hij elke keer terug rechtop.